στέφανος
: Στέφανος
Grec ancien
Étymologie
- Du verbe στέφω, stéphô (« entourer »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | στέφανος | οἱ | στέφανοι | τὼ | στεφάνω |
| Vocatif | στέφανε | στέφανοι | στεφάνω | |||
| Accusatif | τὸν | στέφανον | τοὺς | στεφάνους | τὼ | στεφάνω |
| Génitif | τοῦ | στεφάνου | τῶν | στεφάνων | τοῖν | στεφάνοιν |
| Datif | τῷ | στεφάνῳ | τοῖς | στεφάνοις | τοῖν | στεφάνοιν |
στέφανος, stéphanos \ˈste.pʰa.nos\ masculin
- Tout ce qui entoure.
- Cercle d’une armée sur un champ de bataille.
- Couronne de feuillages, de fleurs, ou de métal.
- (Figuré) Honneur, gloire, récompense.
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.