σικάριος
Grec ancien
Étymologie
- Est équivalent au latin sicarius (« sicaire, assassin »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | σικάριος | οἱ | σικάριοι | τὼ | σικαρίω |
| Vocatif | σικάριε | σικάριοι | σικαρίω | |||
| Accusatif | τὸν | σικάριον | τοὺς | σικαρίους | τὼ | σικαρίω |
| Génitif | τοῦ | σικαρίου | τῶν | σικαρίων | τοῖν | σικαρίοιν |
| Datif | τῷ | σικαρίῳ | τοῖς | σικαρίοις | τοῖν | σικαρίοιν |
σικάριος, ου (ὁ) masculin
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.