σημαντός

Grec ancien

Étymologie
De σημαίνω, sêmaínô (« signer, marquer »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif σημαντός σημαντή σημαντόν σημαντοί σημανταί σημαντά σημαντώ σημαντά σημαντώ
Vocatif σημαντέ σημαντή σημαντόν σημαντοί σημανταί σημαντά σημαντώ σημαντά σημαντώ
Accusatif σημαντόν σημαντήν σημαντόν σημαντούς σημαντάς σημαντά σημαντώ σημαντά σημαντώ
Génitif σημαντοῦ σημαντῆς σημαντοῦ σημαντῶν σημαντῶν σημαντῶν σημαντοῖν σημανταῖν σημαντοῖν
Datif σημαντῷ σημαντῇ σημαντῷ σημαντοῖς σημανταῖς σημαντοῖς σημαντοῖν σημανταῖν σημαντοῖν

σημαντός, sêmantós \Prononciation ?\

  1. Marqué, accentué.

    Dérivés

    Références
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.