σέβας
Grec ancien
Étymologie
- De σέβω, sébô (« honorer »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | σέβας | τὰ | σέβατα | τὼ | σέβατε |
| Vocatif | σέβας | σέβατα | σέβατε | |||
| Accusatif | τὸ | σέβας | τὰ | σέβατα | τὼ | σέβατε |
| Génitif | τοῦ | σέβατος | τῶν | σεβάτων | τοῖν | σεβάτοιν |
| Datif | τῷ | σέβατι | τοῖς | σέβασι(ν) | τοῖν | σεβάτοιν |
σέβας, sébas \ˈse.bas\ neutre
Apparentés étymologiques
- σέβασις
- σέβασμα
- Σεβάσμιος
- Σεβασμιότης
- Σεβασμός
- Σεβαστεῖον
- Σεβαστεύω
- Σεβαστιάς
- Σεβαστικός
- Σεβάστιος
- Σεβαστοδώρητος
- Σεβαστοφαντέω
- Σεβαστοφάντης
- Σεβαστοφαντικός
- Σεβαστοφορικός
- Σεβαστοφόροι
- Σεβαστόγνωστος
- Σεβαστοκρατέω
- Σεβαστολόγος
- Σεβαστονείκης
- σεβαστός
Références
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.