πνιγηρός
Grec ancien
Étymologie
- De πνίγω, pnígô (« étrangler », « étouffer », « suffoquer »).
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | πνιγηρός | πνιγηρά | πνιγηρόν | πνιγηροί | πνιγηραί | πνιγηρά | πνιγηρώ | πνιγηρά | πνιγηρώ |
Vocatif | πνιγηρέ | πνιγηρά | πνιγηρόν | πνιγηροί | πνιγηραί | πνιγηρά | πνιγηρώ | πνιγηρά | πνιγηρώ |
Accusatif | πνιγηρόν | πνιγηράν | πνιγηρόν | πνιγηρούς | πνιγηράς | πνιγηρά | πνιγηρώ | πνιγηρά | πνιγηρώ |
Génitif | πνιγηροῦ | πνιγηρᾶς | πνιγηροῦ | πνιγηρῶν | πνιγηρῶν | πνιγηρῶν | πνιγηροῖν | πνιγηραῖν | πνιγηροῖν |
Datif | πνιγηρῷ | πνιγηρᾷ | πνιγηρῷ | πνιγηροῖς | πνιγηραῖς | πνιγηροῖς | πνιγηροῖν | πνιγηραῖν | πνιγηροῖν |
πνιγηρός, pnigêrós \pni.ɡɛː.ˈros\
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.