πενταμερής

Du grec ancien πενταμερής, pentamerês.

πενταμερής, pentamerís \Prononciation ?\

1. Composé de quatre parties, quadripartite.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

• μονομερής
• διμερής
• τριμερής
• τετραμερής

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (πενταμερής)

Mot composé de πέντε, pénte (« cinq ») et de μέρος, méros (« part »).

πενταμερής, pentamerês \Prononciation ?\

1. Pentamère.

• Grec : πενταμερής

• « πενταμερής », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage