παιδικός

Grec

Étymologie
Du grec ancien παιδικός, paidikós.

Adjectif

παιδικός, paidikós \Prononciation ?\

  1. Enfantin, d’enfant.
    • παιδικό παιχνίδι, jeu d’enfants.
    • παιδικός σταθμός, jardin d'enfants.

Synonymes
  • παιδιάστικος

Grec ancien

Étymologie
Dérivé de παῖς, paîs (« enfant ») avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif παιδικός παιδική παιδικόν
vocatif παιδικέ παιδική παιδικόν
accusatif παιδικόν παιδικήν παιδικόν
génitif παιδικοῦ παιδικῆς παιδικοῦ
datif παιδικῷ παιδικῇ παιδικῷ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
vocatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
accusatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
génitif παιδικοῖν παιδικαῖν παιδικοῖν
datif παιδικοῖν παιδικαῖν παιδικοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif παιδικοί παιδικαί παιδικά
vocatif παιδικοί παιδικαί παιδικά
accusatif παιδικούς παιδικάς παιδικά
génitif παιδικῶν παιδικῶν παιδικῶν
datif παιδικοῖς παιδικαῖς παιδικοῖς

παιδικός, paidikós \pa͜i.di.ˈkos\ masculin

  1. Qui concerne les enfants, d’enfant.
  2. Enfantin, puéril.
  3. (Sexualité) Qui concerne un enfant aimé (un mignon, un favori).
  4. Badin, niais.

Dérivés
  • παιδικά (« favori »)

Dérivés dans d’autres langues

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.