νύκτερος
Grec ancien
Étymologie
- De νύξ, νυκτός, núx, nuktós (« nuit »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | νύκτερος | νύκτερος | νύκτερον | |||
| vocatif | νύκτερε | νύκτερε | νύκτερον | |||
| accusatif | νύκτερον | νύκτερον | νύκτερον | |||
| génitif | νύκτερου | νύκτερου | νύκτερου | |||
| datif | νύκτερῳ | νύκτερῳ | νύκτερῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | νύκτερω | νύκτερω | νύκτερω | |||
| vocatif | νύκτερω | νύκτερω | νύκτερω | |||
| accusatif | νύκτερω | νύκτερω | νύκτερω | |||
| génitif | νύκτεροιν | νύκτεροιν | νύκτεροιν | |||
| datif | νύκτεροιν | νύκτεροιν | νύκτεροιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | νύκτεροι | νύκτεροι | νύκτερα | |||
| vocatif | νύκτεροι | νύκτεροι | νύκτερα | |||
| accusatif | νύκτερους | νύκτερους | νύκτερα | |||
| génitif | νύκτερων | νύκτερων | νύκτερων | |||
| datif | νύκτεροις | νύκτεροις | νύκτεροις | |||
νύκτερος, núkteros \ˈnyk.te.ros\ féminin
Dérivés
- νυκτερίς (« chauve-souris »)
Références
- « νύκτερος », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.