κραταιός
Grec ancien
Étymologie
- De κράτος, krátos (« force, puissance »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | κραταιός | κραταιή | κραταιόν | κραταιοί | κραταιαί | κραταιά | κραταιώ | κραταιά | κραταιώ |
| Vocatif | κραταιέ | κραταιή | κραταιόν | κραταιοί | κραταιαί | κραταιά | κραταιώ | κραταιά | κραταιώ |
| Accusatif | κραταιόν | κραταιήν | κραταιόν | κραταιούς | κραταιάς | κραταιά | κραταιώ | κραταιά | κραταιώ |
| Génitif | κραταιοῦ | κραταιῆς | κραταιοῦ | κραταιῶν | κραταιῶν | κραταιῶν | κραταιοῖν | κραταιαῖν | κραταιοῖν |
| Datif | κραταιῷ | κραταιῇ | κραταιῷ | κραταιοῖς | κραταιαῖς | κραταιοῖς | κραταιοῖν | κραταιαῖν | κραταιοῖν |
κραταιός, krataiós \Prononciation ?\
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : κραταιός
Références
- « κραταιός », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.