θῆλυς

Grec ancien

Étymologie

Il correspond, pour la construction, au latin felix (« heureux ») et, pour le sens, à femina (« femme »). De l’indo-européen commun *dʰeh₁(i)- (« allaiter ») qui donne aussi θηλή thếlê, θήλα thếla (« sein »), θήνιον thếnion (« lait »), fello (« téter ») en latin, dojit (« traire ») en tchèque  [1].

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif θῆλυς θήλεια θῆλυ θήλεις θήλειαι θῆλεα θήλεε θηλεία θήλεε
Vocatif θῆλυ θήλεια θῆλυ θήλεις θήλειαι θῆλεα θήλεε θηλεία θήλεε
Accusatif θῆλυν θήλειαν θῆλυ θήλεις θηλείας θῆλεα θήλεε θηλεία θήλεε
Génitif θήλεος θηλείας θήλεος θηλέων θηλειῶν θηλέων θηλέοιν θηλείαιν θηλέοιν
Datif θήλει θηλείᾳ θήλει θήλεσι(ν) θηλείαιν θήλεσι(ν) θηλέοιν θηλείαιν θηλέοιν

θῆλυς, thễlus \ˈtʰɛːˌ.lys\

  1. Féminin, de femme.
  2. Fertile, nourrissant.
  3. Faible, fragile.

Antonymes

Dérivés

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

  • Latin : Thelusa

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.