θεσμοθετεῖον
Grec ancien
Étymologie
- → voir θεσμοθέτης et -εῖον.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | θεσμοθετεῖον | τὰ | θεσμοθετεῖα | τὼ | θεσμοθετείω |
| Vocatif | θεσμοθετεῖον | θεσμοθετεῖα | θεσμοθετείω | |||
| Accusatif | τὸ | θεσμοθετεῖον | τὰ | θεσμοθετεῖα | τὼ | θεσμοθετείω |
| Génitif | τοῦ | θεσμοθετείου | τῶν | θεσμοθετείων | τοῖν | θεσμοθετείοιν |
| Datif | τῷ | θεσμοθετείῳ | τοῖς | θεσμοθετείοις | τοῖν | θεσμοθετείοιν |
θεσμοθετεῖον, thesmotheteîon \tʰe.zmo.tʰe.ˈteːˌ.on\ neutre
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.