βουκολικός

Grec ancien

Étymologie
Composé de βουκόλος, boukólos (« bouvier, pasteur ») et de -ικός, ikós.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif βουκολικός βουκολική βουκολικόν βουκολικοί βουκολικαί βουκολικά βουκολικώ βουκολικά βουκολικώ
Vocatif βουκολικέ βουκολική βουκολικόν βουκολικοί βουκολικαί βουκολικά βουκολικώ βουκολικά βουκολικώ
Accusatif βουκολικόν βουκολικήν βουκολικόν βουκολικούς βουκολικάς βουκολικά βουκολικώ βουκολικά βουκολικώ
Génitif βουκολικοῦ βουκολικῆς βουκολικοῦ βουκολικῶν βουκολικῶν βουκολικῶν βουκολικοῖν βουκολικαῖν βουκολικοῖν
Datif βουκολικῷ βουκολικῇ βουκολικῷ βουκολικοῖς βουκολικαῖς βουκολικοῖς βουκολικοῖν βουκολικαῖν βουκολικοῖν

βουκολικός, boukolikós \boː.ko.li.ˈkos\

  1. Qui concerne les bouviers, les pâtres.
  2. Bucolique, pastoral.

Dérivés dans d’autres langues

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.