βοτανικός

Grec ancien

Étymologie
(Grec de la koïné) Mot dérivé de βοτάνη, botánê (« herbe ») avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif βοτανικός βοτανική βοτανικόν βοτανικοί βοτανικαί βοτανικά βοτανικώ βοτανικά βοτανικώ
Vocatif βοτανικέ βοτανική βοτανικόν βοτανικοί βοτανικαί βοτανικά βοτανικώ βοτανικά βοτανικώ
Accusatif βοτανικόν βοτανικήν βοτανικόν βοτανικούς βοτανικάς βοτανικά βοτανικώ βοτανικά βοτανικώ
Génitif βοτανικοῦ βοτανικῆς βοτανικοῦ βοτανικῶν βοτανικῶν βοτανικῶν βοτανικοῖν βοτανικαῖν βοτανικοῖν
Datif βοτανικῷ βοτανικῇ βοτανικῷ βοτανικοῖς βοτανικαῖς βοτανικοῖς βοτανικοῖν βοτανικαῖν βοτανικοῖν

βοτανικός, botanikós

  1. D’herbe.

    Dérivés dans d’autres langues
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.