αὐστηρός

Voir aussi : αυστηρός

Grec ancien

Étymologie
Du verbe αὔω, aúô.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif αὐστηρός αὐστηρή αὐστηρόν αὐστηροί αὐστηραί αὐστηρά αὐστηρώ αὐστηρά αὐστηρώ
Vocatif αὐστηρέ αὐστηρή αὐστηρόν αὐστηροί αὐστηραί αὐστηρά αὐστηρώ αὐστηρά αὐστηρώ
Accusatif αὐστηρόν αὐστηρήν αὐστηρόν αὐστηρούς αὐστηράς αὐστηρά αὐστηρώ αὐστηρά αὐστηρώ
Génitif αὐστηροῦ αὐστηρῆς αὐστηροῦ αὐστηρῶν αὐστηρῶν αὐστηρῶν αὐστηροῖν αὐστηραῖν αὐστηροῖν
Datif αὐστηρῷ αὐστηρῇ αὐστηρῷ αὐστηροῖς αὐστηραῖς αὐστηροῖς αὐστηροῖν αὐστηραῖν αὐστηροῖν

αὐστηρός, austêrós \a͜u.stɛː.ˈros\

  1. Sévère.

Dérivés
  • αὐστηρότης

Vocabulaire apparenté par le sens

Dérivés dans d’autres langues

Références
  • Cet article utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC-BY-SA-3.0 : αὐστηρός.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.