Τιτανίς
Grec ancien
Étymologie
- Voir Τιτάν, Titán (« titan »).
Nom propre
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | Τιτανίς | αἱ | Τιτανίδες | τὼ | Τιτανίδε |
| Vocatif | Τιτανί | Τιτανίδες | Τιτανίδε | |||
| Accusatif | τὴν | Τιτανίδα | τὰς | Τιτανίδας | τὼ | Τιτανίδε |
| Génitif | τῆς | Τιτανίδος | τῶν | Τιτανίδων | τοῖν | Τιτανίδοιν |
| Datif | τῇ | Τιτανίδι | ταῖς | Τιτανίσι(ν) | τοῖν | Τιτανίδοιν |
Τιτανίς, Titanís \tiː.taː.ˈnis\ féminin
- (Mythologie) Titanide.
Voir aussi
- Τιτανικός
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.