ĉirkaŭi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de l’affixe ĉirkaŭ (« autour, aux alentours ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ĉirkaŭisĉirkaŭasĉirkaŭos
Participe actif ĉirkaŭinta(j,n) ĉirkaŭanta(j,n) ĉirkaŭonta(j,n)
Participe passif ĉirkaŭita(j,n) ĉirkaŭata(j,n) ĉirkaŭota(j,n)
Adverbe actif ĉirkaŭinte ĉirkaŭante ĉirkaŭonte
Adverbe passif ĉirkaŭite ĉirkaŭate ĉirkaŭote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent ĉirkaŭusĉirkaŭu ĉirkaŭi
voir le modèle “eo-conj”

ĉirkaŭi \t͡ʃiɾ.ˈkaw.i\ transitif    composition UV de racines

  1. Entourer, encercler.
    • La vilaĝo estas ĉirkaŭata de altaj montoj.
      De altaj montoj la vilaĝo estas ĉirkaŭata.
      Ĉirkaŭata de altaj montoj estas la vilaĝo.
      Ĉirkaŭata de altaj montoj la vilaĝo estas.

Variantes orthographiques

  • si pas de ĉ ni de ŭ possible par le clavier : cxirkauxi

Apparentés étymologiques

Académiques:

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.