ĉirkaŭflirti

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine flirti (« voltiger, virevolter; flirter, draguer »), de l’affixe ĉirkaŭ (« autour, aux alentours ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ĉirkaŭflirtisĉirkaŭflirtasĉirkaŭflirtos
Participe actif ĉirkaŭflirtinta(j,n) ĉirkaŭflirtanta(j,n) ĉirkaŭflirtonta(j,n)
Participe passif ĉirkaŭflirtita(j,n) ĉirkaŭflirtata(j,n) ĉirkaŭflirtota(j,n)
Adverbe actif ĉirkaŭflirtinte ĉirkaŭflirtante ĉirkaŭflirtonte
Adverbe passif ĉirkaŭflirtite ĉirkaŭflirtate ĉirkaŭflirtote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent ĉirkaŭflirtusĉirkaŭflirtu ĉirkaŭflirti
voir le modèle “eo-conj”

ĉirkaŭflirti \tʃir.kaw.ˈflir.ti\ transitif    mot-dérivé UV

  1. Virevolter voltiger autour de.

Variantes orthographiques

Dérivés

Apparentés étymologiques

Prononciation

Voir aussi

  • flirtado sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.