ĉantaĝi

Espéranto

De ĉantaĝo (« chantage ») et de la terminaison verbale -i (« infinitif »).

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	ĉantaĝis	ĉantaĝas	ĉantaĝos
Participe actif	ĉantaĝinta(j,n)	ĉantaĝanta(j,n)	ĉantaĝonta(j,n)
Participe passif	ĉantaĝita(j,n)	ĉantaĝata(j,n)	ĉantaĝota(j,n)
Adverbe actif	ĉantaĝinte	ĉantaĝante	ĉantaĝonte
Mode	Conditionnel	Subj. / Impér.	Infinitif
Présent	ĉantaĝus	ĉantaĝu	ĉantaĝi
voir le modèle “eo-conj”

ĉantaĝi \t͡ʃan.ˈta.d͡ʒi\ transitif

Faire chanter, faire du chantage.
- Poste, kiam mi ne akceptis, li komencis ĉantaĝi. — (Sándor Szathmári, Satiraj rakontoj)
  Puis, comme je n’acceptai pas, il commença à faire du chantage.

France (Toulouse) : écouter « ĉantaĝi [Prononciation ?] »
Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « ĉantaĝi [Prononciation ?] »

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.