wołacz

Polonais

Étymologie

 :De wołać (« appeler ») avec le suffix -acz.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif wołacz wołacze
Vocatif wołaczu wołacze
Accusatif wołacz wołacze
Génitif wołacza wołaczy
Locatif wołaczu wołaczach
Datif wołaczowi wołaczom
Instrumental wołaczem wołaczami

wołacz \ˈvɔwaʧ̑\ masculin

  1. (Grammaire) Vocatif.
    • Wołaczem rzeczownika „Litwa” zaczyna się utwórPan Tadeusz”.
      Le substantif au vocatif « Lituanie » commence la chanson « Pan Tadeusz ».

Prononciation

Voir aussi

  • wołacz sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 


Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.