votiñ

Breton

Étymologie

De votvote ») avec le suffixe -iñ.

Verbe

votiñ \ˈvotːĩ\ intransitif (conjugaison), base verbale vot-

  1. Voter.
    • Meur a waz a yae da votiñ diouzh ar mintin, kerkent hag echu an oferennoù.  (Yeun ar Gow, E skeud Tour Bras Sant Jermen, Éditions Al Liamm, 1978, p. 245)
      Plusieurs hommes allaient voter le matin, dès que les messes étaient terminées.

Synonymes

  • mouezhiañ

Variantes

  • votañ

Dérivés

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.