venatorius

Latin

Étymologie

De venator (« chasseur ») avec le suffixe -ius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif venatorius venatoriă venatorium venatoriī venatoriae venatoriă
Vocatif venatorie venatoriă venatorium venatoriī venatoriae venatoriă
Accusatif venatorium venatoriăm venatorium venatoriōs venatoriās venatoriă
Génitif venatoriī venatoriae venatoriī venatoriōrŭm venatoriārŭm venatoriōrŭm
Datif venatoriō venatoriae venatoriō venatoriīs venatoriīs venatoriīs
Ablatif venatoriō venatoriā venatoriō venatoriīs venatoriīs venatoriīs

venatorius \Prononciation ?\

  1. De chasseur, de chasse.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.