temerarius

Latin

Étymologie

De temere (« à l’aveuglette, sans raison, au petit bonheur ») avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif temerarius temerariă temerarium temerariī temerariae temerariă
Vocatif temerarie temerariă temerarium temerariī temerariae temerariă
Accusatif temerarium temerariăm temerarium temerariōs temerariās temerariă
Génitif temerariī temerariae temerariī temerariōrŭm temerariārŭm temerariōrŭm
Datif temerariō temerariae temerariō temerariīs temerariīs temerariīs
Ablatif temerariō temerariā temerariō temerariīs temerariīs temerariīs

temerarius \Prononciation ?\

  1. Fortuit, accidentel.
    • non temerarius est.
      ce n'est pas au hasard.
  2. Téméraire, inconsidéré, irréfléchi.
    • consilium tam temerarium, Cicéron.
      une entreprise si inconsidérée.

Synonymes

Dérivés

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.