sturnus

Voir aussi : Sturnus

Latin

Étymologie

Le mot fait ψάρ en grec ancien, Star en allemand, starling en anglais.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sturnus sturnī
Vocatif sturne sturnī
Accusatif sturnum sturnōs
Génitif sturnī sturnōrum
Datif sturnō sturnīs
Ablatif sturnō sturnīs

sturnus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Ornithologie) Étourneau.
    • Vnum nomen avium, sed genus diversum. Nam sicut specie sibi differunt, ita et naturae diversitate. Nam aliae simplices sunt, ut columbae; aliae astutae, ut perdix; aliae ad manum se subiciunt, ut accipiter; aliae reformidant, ut garamantes; aliae hominum conversatione delectantur, ut hirundo; aliae in desertis secretam vitam diligunt, ut turtur; aliae solo semine reperto pascuntur, ut anser; aliae carnes edunt et rapinis intendunt, ut milvus; aliae enchoriae, quae manent in locis semper, ut struthio; aliae adventiciae, quae propriis temporibus revertuntur, ut ciconiae, hirundines; aliae congregae, id est gregatim volantes, ut sturni et coturnices; aliae solivagae, id est solitariae propter insidias depraedandi, ut aquila; accipiter et quaecumque ita sunt; aliae vocibus strepunt, ut hirundo; aliae cantus edunt dulcissimos, ut cygnus et merula; aliae verba et voces hominum imitantur, ut psittacus et pica.  (Isidore, Etymologiarum, XII, 7 : De avibus)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.