stagninus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | stagninus | stagnină | stagninum | stagninī | stagninae | stagnină |
Vocatif | stagnine | stagnină | stagninum | stagninī | stagninae | stagnină |
Accusatif | stagninum | stagninăm | stagninum | stagninōs | stagninās | stagnină |
Génitif | stagninī | stagninae | stagninī | stagninōrŭm | stagninārŭm | stagninōrŭm |
Datif | stagninō | stagninae | stagninō | stagninīs | stagninīs | stagninīs |
Ablatif | stagninō | stagninā | stagninō | stagninīs | stagninīs | stagninīs |
stagninus \Prononciation ?\
- Stagnant, d’étang.
Synonymes
Références
- « stagninus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « stagninus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.