siva

Voir aussi : Siva, Şiva, Šiva, Śiva, sivá

Ifira-mele

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif numéral

siva \Prononciation ?\

  1. Neuf.

Romanche

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Préposition

siva \Prononciation ?\

  1. Après.

Notes

Forme et orthographe du dialecte surmiran .

Anagrammes

Références

  • Gion Peder Thöni, Rumantsch - Surmeir. Grammatica per igl idiom surmiran, Lia Rumantscha, Coire, 1969

Same du Nord

Forme de nom commun

siva /ˈsivɑ/

  1. Génitif singulier de sivva.
  2. Accusatif singulier de sivva.

Anagrammes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.