senkuraĝiĝu
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | senkuraĝiĝis | senkuraĝiĝas | senkuraĝiĝos |
| Participe actif | senkuraĝiĝinta(j,n) | senkuraĝiĝanta(j,n) | senkuraĝiĝonta(j,n) |
| Adverbe | senkuraĝiĝinte | senkuraĝiĝante | senkuraĝiĝonte |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impératif | Infinitif |
| Présent | senkuraĝiĝus | senkuraĝiĝu | senkuraĝiĝi |
| voir le modèle “eo-conj-intrans” | |||
senkuraĝiĝu \sen.ku.ra.ˈdʒi.dʒu\
- Subjonctif du verbe senkuraĝiĝi (intransitif).
- Imperatif du verbe senkuraĝiĝi (intransitif).
Variantes orthographiques
- si pas de lettre accentuée possible par le clavier : senkuragxigxu
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.