sedentarius

Latin

Étymologie

De sedens, sedentis (« assis ») avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sedentarius sedentariă sedentarium sedentariī sedentariae sedentariă
Vocatif sedentarie sedentariă sedentarium sedentariī sedentariae sedentariă
Accusatif sedentarium sedentariăm sedentarium sedentariōs sedentariās sedentariă
Génitif sedentariī sedentariae sedentariī sedentariōrŭm sedentariārŭm sedentariōrŭm
Datif sedentariō sedentariae sedentariō sedentariīs sedentariīs sedentariīs
Ablatif sedentariō sedentariā sedentariō sedentariīs sedentariīs sedentariīs

sedentarius

  1. Sédentaire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.