santout
Breton
Étymologie
Verbe
santout \ˈsãntut\ transitif (conjugaison), base verbale sant- (pronominal : en em santout)
- Éprouver, ressentir.
- Sentir.
- Ar medisin a grog en arzourn Job hag a lak e viz war ar wazienn evit santout lammou ar galon. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, p. 57)
- Le docteur saisit le poignet de Joseph et met son doigt sur la veine pour sentir les battements du cœur.
- Ar medisin a grog en arzourn Job hag a lak e viz war ar wazienn evit santout lammou ar galon. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, p. 57)
Variantes orthographiques
- santañ
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.