reluctatus
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | reluctatus | reluctată | reluctatum | reluctatī | reluctatae | reluctată |
Vocatif | reluctate | reluctată | reluctatum | reluctatī | reluctatae | reluctată |
Accusatif | reluctatum | reluctatăm | reluctatum | reluctatōs | reluctatās | reluctată |
Génitif | reluctatī | reluctatae | reluctatī | reluctatōrŭm | reluctatārŭm | reluctatōrŭm |
Datif | reluctatō | reluctatae | reluctatō | reluctatīs | reluctatīs | reluctatīs |
Ablatif | reluctatō | reluctatā | reluctatō | reluctatīs | reluctatīs | reluctatīs |
reluctatus \Prononciation ?\
- Participe passé de reluctor.
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.