proksimiĝi

Voir aussi : proksimigi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine proksima (« proche »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif proksimiĝisproksimiĝasproksimiĝos
Participe actif proksimiĝinta(j,n) proksimiĝanta(j,n) proksimiĝonta(j,n)
Adverbe proksimiĝinte proksimiĝante proksimiĝonte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent proksimiĝusproksimiĝu proksimiĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

proksimiĝi \prok.si.ˈmi.ɡi\ transitif    mot-dérivé UV

  1. Se rapprocher.

Variantes orthographiques

Apparentés étymologiques

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.