procuro

Voir aussi : procuró

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe procurar
Indicatif Présent (yo) procuro
(tú) procuro
(vos) procuro
(él/ella/usted) procuro
(nosotros-as) procuro
(vosotros-as) procuro
(os) procuro
(ellos-as/ustedes) procuro
Imparfait (yo) procuro
(tú) procuro
(vos) procuro
(él/ella/usted) procuro
(nosotros-as) procuro
(vosotros-as) procuro
(os) procuro
(ellos-as/ustedes) procuro
Passé simple (yo) procuro
(tú) procuro
(vos) procuro
(él/ella/usted) procuro
(nosotros-as) procuro
(vosotros-as) procuro
(os) procuro
(ellos-as/ustedes) procuro
Futur simple (yo) procuro
(tú) procuro
(vos) procuro
(él/ella/usted) procuro
(nosotros-as) procuro
(vosotros-as) procuro
(os) procuro
(ellos-as/ustedes) procuro

procuro \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de procurar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.