procuratorius

Latin

Étymologie

De procurator (« procurateur, procureur ») avec le suffixe -ius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif procuratorius procuratoriă procuratorium procuratoriī procuratoriae procuratoriă
Vocatif procuratorie procuratoriă procuratorium procuratoriī procuratoriae procuratoriă
Accusatif procuratorium procuratoriăm procuratorium procuratoriōs procuratoriās procuratoriă
Génitif procuratoriī procuratoriae procuratoriī procuratoriōrŭm procuratoriārŭm procuratoriōrŭm
Datif procuratoriō procuratoriae procuratoriō procuratoriīs procuratoriīs procuratoriīs
Ablatif procuratoriō procuratoriā procuratoriō procuratoriīs procuratoriīs procuratoriīs

procuratorius \Prononciation ?\

  1. Procuratorien, procuratorial.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.