peurachuiñ

Breton

Étymologie

Composé du préfixe de complétude peur- et de l’infinitif achuiñ.

Verbe

peurachuiñ \pœraˈʃyːĩ\ (conjugaison), base verbale peurachu-

  1. Parachever.
    • Daoust ha cʼhoant en deuz da zont var he giz dʼar gear araok peur-achui he drubarderez ?  (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 168)
    • Daoust ha cʼhoant en deus da zont war e giz d'ar gêr a-raok peurechuiñ e drubarderezh ?  (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, p. 123)
      Est-ce qu’il a envie de retourner à la maison avant de parachever sa trahison ?

Variantes

Synonymes

  • peurober

Prononciation

  • \pœraˈʃyːĩ\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.