opgooien

Néerlandais

Étymologie

Du gooien.

Verbe

opgooien transitif

Présent Prétérit
ik gooi op gooide op
jij gooit op
hij, zij, het gooit op
wij gooien op gooiden op
jullie gooien op
zij gooien op
u gooit op gooide op
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben gooien opd opgegooid
  1. Jeter en l'air, lancer.

Synonymes

  • opwerpen

Hyperonymes

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.