omnivagus

Latin

Étymologie

De omnis (« tout ») et vagus (« vagabond »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif omnivagus omnivagă omnivagum omnivagī omnivagae omnivagă
Vocatif omnivage omnivagă omnivagum omnivagī omnivagae omnivagă
Accusatif omnivagum omnivagăm omnivagum omnivagōs omnivagās omnivagă
Génitif omnivagī omnivagae omnivagī omnivagōrŭm omnivagārŭm omnivagōrŭm
Datif omnivagō omnivagae omnivagō omnivagīs omnivagīs omnivagīs
Ablatif omnivagō omnivagā omnivagō omnivagīs omnivagīs omnivagīs

omnivagus \Prononciation ?\

  1. Qui erre partout.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.