munitus

Latin

Étymologie

Participe passé adjectivé de munio (« munir d'une enceinte, fortifier »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif munitus munită munitum munitī munitae munită
Vocatif munite munită munitum munitī munitae munită
Accusatif munitum munităm munitum munitōs munitās munită
Génitif munitī munitae munitī munitōrŭm munitārŭm munitōrŭm
Datif munitō munitae munitō munitīs munitīs munitīs
Ablatif munitō munitā munitō munitīs munitīs munitīs

munitus \Prononciation ?\

  1. (Architecture) Fortifié, muni de murailles.
    • munitissima castra, Caes. BG. 4
      camp très bien fortifié.
  2. Muni de défenses : assuré, couvert, abrité, défendu, protégé, garanti.
    • quorum auctoritate quae deliquisset munita fore sperabat, Sall. J. 28
      sur le crédit desquels il espérait couvrir ses fautes.
  3. Frayé, ouvert.
    • munita via.
      chemin frayé, voie ouverte.

Variantes

  • (Archaïsme) moenītus

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.