merens

Voir aussi : mérens, Mérens

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif merens merens merens merentēs merentēs merentia
Vocatif merens merens merens merentēs merentēs merentia
Accusatif merentem merentem merens merentēs merentēs merentia
Génitif merentis merentis merentis merentium merentium merentium
Datif merentī merentī merentī merentibus merentibus merentibus
Ablatif merentī merentī merentī merentibus merentibus merentibus

merens \Prononciation ?\

  1. Participe présent de mereo.
  2. Adjectivé :
    1. Méritant.
    2. Qui mérite son sort : coupable.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.