manubiarius

Latin

Étymologie

De manubiae (« butin ») avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif manubiarius manubiariă manubiarium manubiariī manubiariae manubiariă
Vocatif manubiarie manubiariă manubiarium manubiariī manubiariae manubiariă
Accusatif manubiarium manubiariăm manubiarium manubiariōs manubiariās manubiariă
Génitif manubiariī manubiariae manubiariī manubiariōrŭm manubiariārŭm manubiariōrŭm
Datif manubiariō manubiariae manubiariō manubiariīs manubiariīs manubiariīs
Ablatif manubiariō manubiariā manubiariō manubiariīs manubiariīs manubiariīs

manubiarius \Prononciation ?\

  1. Manubiaire, du butin.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

    Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.