loculatus

Latin

Étymologie

De loculus (« case ») avec le suffixe -atus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif loculatus loculată loculatum loculatī loculatae loculată
Vocatif loculate loculată loculatum loculatī loculatae loculată
Accusatif loculatum loculatăm loculatum loculatōs loculatās loculată
Génitif loculatī loculatae loculatī loculatōrŭm loculatārŭm loculatōrŭm
Datif loculatō loculatae loculatō loculatīs loculatīs loculatīs
Ablatif loculatō loculatā loculatō loculatīs loculatīs loculatīs

loculatus \Prononciation ?\

  1. Compartimenté.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.