locaticius

Latin

Étymologie

De locatus avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif locaticius locaticiă locaticium locaticiī locaticiae locaticiă
Vocatif locaticie locaticiă locaticium locaticiī locaticiae locaticiă
Accusatif locaticium locaticiăm locaticium locaticiōs locaticiās locaticiă
Génitif locaticiī locaticiae locaticiī locaticiōrŭm locaticiārŭm locaticiōrŭm
Datif locaticiō locaticiae locaticiō locaticiīs locaticiīs locaticiīs
Ablatif locaticiō locaticiā locaticiō locaticiīs locaticiīs locaticiīs

locaticius \Prononciation ?\

  1. Locatif, de louage, donné en loyer.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.