kerzhout

Breton

Étymologie

Dérivé de kerzh avec le suffixe -out.

Verbe

kerzhout \ˈkɛrzut\ (conjugaison), base verbale kerzh-

  1. Marcher.
    • Kerzout a rejont o-daou, dre an hentou doun, war-du palez ar roue.  (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, p. 49)
      Tous deux marchèrent (Marcher ils firent tous deux), par les chemins creux, vers le palais du roi.

Variantes

Dérivés

  • kerzhadeg
  • kerzhadenn
  • kerzhed
  • kerzhedeg
  • kerzhedet
  • kerzher, kerzherez
  • kerzherezh
  • kerzhidigezh

Prononciation

  • \ˈkɛrzut\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.