kaŝi

Voir aussi : kasi, kási, käsi, kāsi

Espéranto

Étymologie

Du français cacher.

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif kaŝiskaŝaskaŝos
Participe actif kaŝinta(j,n) kaŝanta(j,n) kaŝonta(j,n)
Participe passif kaŝita(j,n) kaŝata(j,n) kaŝota(j,n)
Adverbe actif kaŝinte kaŝante kaŝonte
Adverbe passif kaŝite kaŝate kaŝote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent kaŝuskaŝu kaŝi
voir le modèle “eo-conj”

kaŝi \ˈka.ʃi\ transitif

  1. Cacher, dissimuler, planquer.
    • Mia ora ringo ne estus nun tiel longe serĉata, se ĝi ne estus tiel lerte kaŝita de vi.
      On ne serait pas en train de chercher aussi longtemps ma bague en or si elle n’avait pas été si adroitement dissimulée par vous.  (Ludwik Lejzer Zamenhof, Ekzercaro)
    • (Ekzercaro §21) La malfeliĉa infano forkuris kaj kaŝis sin en la plej proksima arbaro.
      La malheureuse enfant s’encourut et se cacha dans la plus proche forêt.

Dérivés

Prononciation

  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « kaŝi »
  • France (Toulouse) : écouter « kaŝi »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.