irascitivus
Latin
Étymologie
- De irascor.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | irascitivus | irascitivă | irascitivum | irascitivī | irascitivae | irascitivă |
Vocatif | irascitive | irascitivă | irascitivum | irascitivī | irascitivae | irascitivă |
Accusatif | irascitivum | irascitivăm | irascitivum | irascitivōs | irascitivās | irascitivă |
Génitif | irascitivī | irascitivae | irascitivī | irascitivōrŭm | irascitivārŭm | irascitivōrŭm |
Datif | irascitivō | irascitivae | irascitivō | irascitivīs | irascitivīs | irascitivīs |
Ablatif | irascitivō | irascitivā | irascitivō | irascitivīs | irascitivīs | irascitivīs |
irascitivus \Prononciation ?\
Références
- « irascitivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.