intalinkañ

Breton

Étymologie

Mentionné dans Brezhoneg ar mor - Le breton de la mer (Mouladurioù Hor Yezh, 1983) de Loeiz Andouard (1931, page 52) : ÉTALINGUER : intalinkañ, v..

Verbe

intalinkañ \ĩntaˈlĩŋkã\ transitif direct (conjugaison), base verbale intalink-

  1. Étalinguer[1].
    • Eun toullad higennou a gavas, o intalinka an neus grêt, hag o staga a eure war eur gordenn, [...], ha pesked a vo da zibri, eur wech an amzer, en ti Izabel.  (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 55.)
      Il trouva un tas d’hameçons, les a étalingués, et les attacha sur une corde, [...], et il y aura du poisson à manger, de temps à autre, chez Isabelle.

Références

  1. Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Palantines, Quimper, 2012 
  2. Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Palantines, Quimper, 2012 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.