inquisitivus

Latin

Étymologie

De inquīrō, construit sur le participe inquisitus avec le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inquisitivus inquisitivă inquisitivum inquisitivī inquisitivae inquisitivă
Vocatif inquisitive inquisitivă inquisitivum inquisitivī inquisitivae inquisitivă
Accusatif inquisitivum inquisitivăm inquisitivum inquisitivōs inquisitivās inquisitivă
Génitif inquisitivī inquisitivae inquisitivī inquisitivōrŭm inquisitivārŭm inquisitivōrŭm
Datif inquisitivō inquisitivae inquisitivō inquisitivīs inquisitivīs inquisitivīs
Ablatif inquisitivō inquisitivā inquisitivō inquisitivīs inquisitivīs inquisitivīs

inquīsītīvus \in.kʷi.si.ti.wus\

  1. Qui exprime la recherche.

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.