infektiĝi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine infekti (« infecter »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif infektiĝisinfektiĝasinfektiĝos
Participe actif infektiĝinta(j,n) infektiĝanta(j,n) infektiĝonta(j,n)
Adverbe infektiĝinte infektiĝante infektiĝonte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent infektiĝusinfektiĝu infektiĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

infektiĝi \in.fek.ˈti.d͡ʒi\ intransitif    mot-dérivé UV

  1. S’infecter, être infecté.
    • Ekde 1790 Jenner komencis studi malsanon de melkistinoj, kiuj infektiĝis de bovina variolo, kiam dum melkado ili dispremis variolajn pustulojn ĉe la mamoj de infektitaj bovinoj.  (Vladimir Lemelev, « Homo, kiu savis milionojn », Monato)
      À partir de 1790, Jenner commença à étudier la maladie des trayeuses qui étaient infectées par la variole bovine quand elles écrasaient des pustules varioliques sur le pis des vaches infectées pendant la traite.

Variantes orthographiques

  • si pas de ĝ possible par le clavier : infektigxi
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.