incompertus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | incompertus | incompertă | incompertum | incompertī | incompertae | incompertă |
Vocatif | incomperte | incompertă | incompertum | incompertī | incompertae | incompertă |
Accusatif | incompertum | incompertăm | incompertum | incompertōs | incompertās | incompertă |
Génitif | incompertī | incompertae | incompertī | incompertōrŭm | incompertārŭm | incompertōrŭm |
Datif | incompertō | incompertae | incompertō | incompertīs | incompertīs | incompertīs |
Ablatif | incompertō | incompertā | incompertō | incompertīs | incompertīs | incompertīs |
incompertus \Prononciation ?\
- Obscur, couvert.
- incompertum habeo, je n'ai pas découvert.
- incompertum habeo, je n'ai pas découvert.
Synonymes
Antonymes
Références
- « incompertus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.