impositicius

Latin

Étymologie

De impositus (« appliqué ») avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif impositicius impositiciă impositicium impositiciī impositiciae impositiciă
Vocatif impositicie impositiciă impositicium impositiciī impositiciae impositiciă
Accusatif impositicium impositiciăm impositicium impositiciōs impositiciās impositiciă
Génitif impositiciī impositiciae impositiciī impositiciōrŭm impositiciārŭm impositiciōrŭm
Datif impositiciō impositiciae impositiciō impositiciīs impositiciīs impositiciīs
Ablatif impositiciō impositiciā impositiciō impositiciīs impositiciīs impositiciīs

impositicius \Prononciation ?\

  1. Appliqué, posé sur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.