imperturbatus

Latin

Étymologie

De perturbatus avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif imperturbatus imperturbată imperturbatum imperturbatī imperturbatae imperturbată
Vocatif imperturbate imperturbată imperturbatum imperturbatī imperturbatae imperturbată
Accusatif imperturbatum imperturbatăm imperturbatum imperturbatōs imperturbatās imperturbată
Génitif imperturbatī imperturbatae imperturbatī imperturbatōrŭm imperturbatārŭm imperturbatōrŭm
Datif imperturbatō imperturbatae imperturbatō imperturbatīs imperturbatīs imperturbatīs
Ablatif imperturbatō imperturbatā imperturbatō imperturbatīs imperturbatīs imperturbatīs

imperturbatus \Prononciation ?\

  1. Imperturbable, non troublé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.