gwenan

Breton

Étymologie

→ voir gwanañ.
Du moyen breton guenanenn[1].
À comparer avec les mots gwenyn en gallois et cornique (sens identique).

Nom commun

Mutation Collectif Singulatif
Non muté gwenan gwenanenn
Adoucissante wenan wenanenn
Durcissante kwenan kwenanenn

gwenan \ˈɡwẽː.nãn\ \ˈɡɥẽː.nãn\ collectif (singulatif : gwenanenn)

  1. (Zoologie) Abeilles.
    • Met ar gwenan a zeuas war e dro hag en em lakaas da nijal ha da fraoñval en-dro d’e benn.  (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 168)
      Mais les abeilles vinrent près de lui et se mirent à bourdonner autour de sa tête.
    • Ar re-se a zo ho kwenan, [...].  (Kervarker, Troiad an Eginane, in Barzhaz Breizh, Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 387)
      Ces demoiselles-là sont vos abeilles.
    • Anvioù a rois dezho, hag ur blijadur oa gwelout pep gwenanenn o teredek p’he cʼhalven dre hecʼh anv.  (Troioù kaer ar Baron Pouf, arrangé par Roparz Hemon, in Al Liamm, niv. 87, Gouere–Eost 1961, p. 257)
      Je leur donnai des noms, et c’était un plaisir de voir chaque abeille accourir quand je l’appelai par son nom.

Dérivés

Références

  1. Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.